Zdarzało się, że w rozmowie, na pytanie: "Dlaczego Taekwondo ?"
odpowiadałem: "Nie musiałem tego robić.
Po prostu wybrałem, bo mi się bardzo podobało"
i nadal tak uważam.
Poniżej: strona 7 "Podręcznika Taekwondo"
Taekwondo jest idealne dla tych osób, które zafascynowała możliwość używania w walce nóg. Różnorodność, swoboda, szybkość i siła kopnięć stosowanych w Taekwondo, stały się wzorem dla wszystkich innych odmian walki.
ZDROWIE
Żadna inna odmiana walki nie używa nóg w takim stopniu jak TKD (skrót nazwy Taekwondo). Aby temu sprostać, trzeba systematycznie wykonywać specyficzne ćwiczenia rozciągające, które okazują się być podstawowymi asanami Hatha Jogi, mającymi ogromne znaczenie zdrowotne.
Położenie nacisku na sprawność nóg zapewnia równomierny i harmonijny rozwój całego ciała. Górna połowa ciała, szczególnie ręce, poprzez wykonywanie wszystkich potrzebnych czynności, jest "trenowana" przez cały dzień. Natomiast okolica krzyżowa kręgosłupa i nogi najczęściej są zaniedbywane. Przeciętny człowiek prawie nigdy nie odwraca w stosunku do nich działania sił grawitacji unosząc je wysoko. Stopy rzadko mają okazję być masowane poprzez ruch bez uciskającego je obuwia.
Trening kopnięć może skutecznie nadrobić te zaległości. Mięśnie i stawy są rozciągane i gimnastykowane. Całe ciało staje się gibkie i elastyczne. Rozwija się równowaga i koordynacja ruchowa. W każde kopnięcie zaangażowanych jest wiele mięśni całego ciała. Z tego względu jest to trening trudny i bardzo intensywny. Nagrodą jest wysportowana sylwetka i dobra kondycja.
WALKA
Umiejętność walki nogami przynosi także wiele korzyści. Nogi są dłuższe niż ręce. Można więc nogą zastopować lub wyprzedzić przeciwnika atakującego ręką. Inną możliwością jest dosięgnięcie oponenta w sytuacji, gdy znajduje się już poza zasięgiem rąk, np. wycofuje się ze zwarcia.
Odpowiednio wygimnastykowane nogi mogą zaatakować każdy dowolnie wybrany cel, od stawu skokowego aż po czubek głowy. Szczególnie cenna jest możliwość wykonywania ataków i zasłon nogami w strefie od pasa w dół.
Nogi są także silniejsze niż ręce, gdyż posiadają bardzo duże i silne mięśnie. Ponadto już samo oderwanie nogi od podłoża i pokonanie przez nią długiej drogi do celu wymaga dużego impetu i szybkości. Łącząc te czynniki z masą nóg, otrzymujemy uderzenie o bardzo dużej sile. Daje to szansę obrony w sytuacji zagrożenia również osobom słabszym i szczupłym.
Trzeba zdać sobie sprawę z tego, że silne uderzenie nie przygotowaną do tego celu dłonią najprawdopodobniej zakończy się jej kontuzją. Natomiast przygotowanie dłoni do uderzeń równa się jej deformacji. Obecnie większość osób nie jest zainteresowana ani jednym, ani drugim rozwiązaniem. Tymczasem konstrukcja stopy powoduje, iż jest ona mniej podatna na urazy niż dłoń. Poza tym stopy niemal zawsze są "uzbrojone" w obuwie.
Kopnięcia mogą też stanowić dodatkowy arsenał podczas gdy ręce trzymają jakąś broń, bądź w sytuacji ekstremalnej, gdy są skrępowane. Ma to znaczenie głównie dla wojska, policji, agentów ochrony, czy służb specjalnych.
SZTUKA
Jednak trening TKD to nie tylko trening kopnięć. Układy technik będące podstawą egzaminów są najbardziej zewnętrznym i jednocześnie najbardziej subtelnym przejawem sztuki.
Niezmienny wzór całego układu odsuwa w cień myślenie, a do maksimum wyostrza koncentrację w dążeniu do idealnego wykonania. Ćwiczący porusza się nie tyle w świecie zewnętrznym, co w sferze własnych odczuć i doznań.
Podobnie jest podczas wykonywania ćwiczeń rozciągających.
Jest wprost fascynujące, że nawet najprostsze działanie fizyczne, lecz odpowiednio ukierunkowane, może stać się zalążkiem rozwoju wewnętrznego, ten zaś z kolei umożliwia nową jakość działań. Ta wzajemna relacja jest uniwersalna, praktycznie dostępna dla każdego.
Osoby, które nie potrafią się zaangażować całym sobą. nigdy nie przekroczą stadium, choćby nie wiem jak sprawnego, ale zawsze tylko rzemieślnika. Ci zaś, którzy za kryterium przyjmą nie ocenę innych, ale nie mające końca dążenie do ideału, mają szansę stać się prawdziwymi artystami.
Ten sposób postępowania pozwala w końcu na nabranie dystansu do spraw materialnych. Niweluje żądzę posiadania i chęć wywyższania się - dwie największe zmory ludzkości.
Tak więc poprzez prostą metodę używania stopy "TAE" i pięści "KWON" można wejść na drogę rozwoju wewnętrznego "DO".
Paradoksem jest, że ostatecznie nie umiejętności walki "TAE" i "KWON", ale właśnie duchowa wolność i niezależność "DO" daje największe poczucie bezpieczeństwa.
